Nazca-lines en sandboarding

Nazca blijkt een klein stadje te zijn, met relatief weinig te zien. We gaan ons wel even informeren naar de wereldberoemde Nazca-Lijnen. Dat zijn heel grote tekeningen in de woestijn, die je vooral vanuit de lucht kan zien. Ze zijn een paar honderd jaar oud en blijven tot de dag van vandaag een groot mysterie (Ondanks de vele onderzoeken die naar deze figuren gedaan zijn).

Aangezien de prijzen voor de tours die ze aanbieden waanzinnig hoog zijn, besluiten we de dag erachter op eigen houtje eens een kijkje te gaan nemen.

Je kan de lijnen op 2 manieren zien:

De beste manier is vanuit een vliegtuigje! Maar aangezien we van iedereen te horen krijgen dat de meesten hier heeeel ziek in werden, besluiten wij om voor manier 2 te gaan.Er staat een toren tussen 2 van de vele figuren, een half uurtje rijden met bus vanuit Nazca.Je stapt daar af in het midden van de woestijn. Je betaalt 0.25 euro om de toren op te mogen... en lacht je dan een kriek met wat je ziet. Het lijkt alsof iemand met een schop zichzelf heeft bezig gehouden met greppeltjes te graven in de vorm van een boom en een hand.

Volgende dag:

bustrip van 2u naar Ica en vanuit Ica direct naar Huacachina. Dat is een snikhete Oase op 5km van Ica, in het midden van de zandwoestijn. We vinden er een betaalbaar hostel met zwembad, woehoew!In de namiddag gaan we al direct sandboarden. Het ziet er hetzelfde uit als snowboarden, maar dan op zand. Het sandboarden op zich gaat niet zo vlot, maar de rit met de zandbuggy is heerlijk!Achteraf toch blij dat we levend terug gebracht werden. s Avonds worden we getrakteerd op een gratis salsa-les in een plaatselijke coctailbar. Dag 2 in Huacachina:zwemmen, zonnen, lezen, eten, zonnen, zonnen, en nog wat zonnen.Vandaag:

We slapen lekker uit... en beslissen van onze route wat te wijzigen. De voorziene trip naar Paracas laten we varen en we boeken ons een 21uur durende busreis van Ica naar Mancora, voor onze laatste week Peru.

Mancora ligt in het noorden vlak tegen de grens met Equador. Daar zouden de mooiste stranden van Peru zijn en het is er het hele jaar door tropisch klimaat. Ideaal om eventueel te leren surfen en uit te rusten...

Arequipa, La Ciudad Blanca

Zondag 12 oktober zijn we in de namiddag veilig aangekomen in Arequipa. De reis is vlot verlopen, al zaten we niet in een dubbeldekker zoals beloofd en kregen we een chauffeur die dacht dat hij Elvis was én die tegen 100 km/uur door de bochten scheurde...

Het is zalig warm bij aankomst en doet een mens terug glimlachen...

Arequipa is een prachtige stad, omgeven door drie vulkanen en is voor een groot deel gebouwd uit 'sillar', een soort van vulkanische tufsteen. Vandaar dat het de Witte Stad wordt genoemd.

Overdag is het lekker warm, 's nachts koud.

De eerste dag hebben we niet al te veel energie verspild: een hostal zoeken, uitpakken, de stad verkennen, terrasje doen, vuurwerk bewonderen vanop een dakterras met een glaasje pisco sour in de hand,...wat kan het leven toch schoon zijn :-)

Dag 2 in Arequipa is al wat meer cultureel getint: een bezoek aan het klooster van Santa Catalina. Gewoonweg prachtig! In 1580 gesticht door een weduwe. Honderden jaren lang hebben nonnen hier in afzondering geleefd. Sinds 1970 is het pas toegankelijk geworden voor het publiek. Het is een stad op zich met straten en steegjes, pleintjes, huizen, een kerk, een begraafplaats,... Vooral de blauwe en terracotarode kleuren zijn opvallend aanwezig.
Dag 3 en 4 ligt Laura ziek in bed. Pieter profiteert ervan en rust ook uit, kijkt veel TV maar zorgt vooral goed voor z'n mie.

Dag 5 willen we het toch nog rustig houden, kwestie van niet te hervallen... We bezoeken het Museo Santury, het museum van de archeologie van de Andes. De tentoonstelling ging specifiek over de ijsprinses Juanita, een meisje van 12-14 jaar dat op de top van een vulkaan op meer dan 6000m hoogte, als mummy werd teruggevonden. Een 500 jaar geleden werd dit incameisje geofferd aan de berggoden. Haar lichaam is goed bewaard gebleven doordat zij in een gletscher begraven lag. Akelig verhaal wel.

Dag 6 en 7 maken we een georganiseerde tour naar de Colca Canyon, de kloof van de Colca rivier. De eerste dag zien we vooral mooie landschappen op de hoogvlakte tot 5000m en kuddes met lama's, vicuna's en alpaca's. De tweede dag staan we om 5u00 's morgens op om op tijd aan birdwatching te kunnen beginnen, meer specifiek de condors. Spijtig genoeg hebben we er enkel 3 vanuit de verte kunnen zien. 's Avonds gezellig eten met traditionele dansen die werden opgevoerd. We laten ons allebei overhalen om een dans mee te doen tussen al die toeristen...:-)

Morgen vertrekken we naar Nazca, een busreis van 12 uur...

Ijsklimmen en Titicaca-meer

Donderdag 9 oktober:

We staan weer eens op tijd op en laten ons samen met Alvaro en Glenn (Australiër) naar de Huayna Potosi rijden. Dat is een berg met gletsjer in de buurt van La Paz.

Daar beginnen we aan een helse wandeling tot aan de gletsjer. Het pad gaat stijl omhoog en de koude en de hoogte maken het extra moeilijk. Als we aan de gletsjer komen vertelt de gids ons hoe we ons materiaal (ijsbijlen, stijgijzers, veiligheidsgordel,...) moeten aandoen en gebruiken.

Na de uitleg beginnen we met een groepsklim naar een ijsmuur. Daar mogen we 1 voor 1 de muur beklimmen. Het is kei zwaar, te meer omdat er in de helft van de muur een overhang is en je dus al het gewicht bijna op je armen neemt.

Iedereen geraakt boven... zelfs Laura doet het fantastisch!

Na die laatste afmatting waren we allemaal blij om aan de terugtocht te beginnen. En 4 uur later staan we terug aan ons hostel in La Paz. Nog een laatste avondmaal met Alvaro, want de dag erachter scheiden onze wegen...

Vrijdag 10 oktober:
We ondernemen weer een busreis om 'u' tegen te zeggen. Ditmaal moeten we over de grens om in Puno (Peru) te geraken. Een heel gedoe!!

Zaterdag 11 oktober:
Een tocht met de boot op het Titicaca-meer met een bezoek aan de 'Islas Flotantes' maakt onze dag weer bijzonder. Ongelofelijk hoe mensen leven op drijvende eilandjes van riet! Echt alles bestaat uit riet...

Morgen reizen we door naar Arequipa... Als alles mee zit zijn we daar in de namiddag :).

La Paz - Uyuni - Chili

We reizen de komende week samen met Alvaro, een Spanjaard van onze leeftijd. Hij was één van de medehikers op de Salkantay-trip. Zeer handig dat hij spaans kan...

In La Paz aangekomen hebben we bij verschillende touroperators direct geïnformeerd naar de uitstappen naar de zoutvlaktes. We boeken uiteindelijk onze driedaagse tocht bij een agentschap, onder leiding van een Hollandse meid.

Eerst nog een beetje ronddwarrelen in de té drukke stad, een ijsje eten bij "Dumbo's" (de beste van de stad), snacks kopen, wc-papier en zakdoekjes, natte doekjes,... Klaar dus om verder te reizen.

Om 21u00 nemen we een toeristenbus naar Uyuni, waar we de volgende dag om 8u00 's morgens arriveren. Echt goed slapen doe je niet als je 's nachts moet reizen.

Uyuni is een klein stadje in the middle of nowhere, een spookstad. Het is er ijskoud, maar een stralend blauwe lucht.

Om 10u30 kunnen we eindelijk vertrekken. We zitten in een jeep met 9 personen: Valerio de chauffeur, de kokkin en haar zoontje van 10m oud, een koppel uit Brussel, een 19 jarige Zwitserse en wij 3.

Dag 1:

Treinkerkhof: Oud transport voor zilver, goud,... Sinds het transport te duur werd heeft de lokale bevolking stilaan de beste onderdelen eraf gevezen en verkocht :).

Salar de Uyuni: De grootste zoutvlakte ter wereld: 12.000 km2

Daar middenin een eiland van koraal met immense cactussen op van soms 900 jaar oud.

We slapen in hotel del sal: Een hotel gebouwd uit zoutblokken. Basic maar mooi en gezellig.

Dag 2:
De hele dag door rijden we door tal van woestijn- en berglandschappen met hier en daar een kleurrijke zoutlagune vol flamingo´s. ( laguna blanca, laguna colorada,...)

Pieter kan spijtig genoeg niet ten volle mee genieten vandaag aangezien er iets mis was met de melk van het ontbijt: gevolg... hele dag misselijk.

´s Avonds slapen we in een slaapzaal ergens midden in de woestijn. IJSKOUD!!!! (als je weet dat het overdag hier al vriest... dan wil je niet weten hou koud het ´s nachts wordt).

Geen verwarming... maar dat is hier nergens in de landen waar we komen.

Dag 3:

We staan om 5u op. We gaan eerst naar sol de mañana: de geisers. stinkt verschrikkelijk, maar wel cool! We kunnen wel niet langer dan 5 min blijven want het vriest te hard.

Volgende stop zijn de aguas termales= hotsprings. Een aantal onder ons durven het aan en genieten van het heerlijke warme buitenwater, terwijl anderen verkiezen om een pootje te baden.

Na het ontbijt stoppen we aan laguna verde... de mooiste van allemaal.

Normaal eidigde hier de tour. Maar we hadden er nog niet genoeg van, dus regelen we nog een overzetje met bus naar Chili voor een bezoek aan de maanvallei (Valley de la luna).

Bleek achteraf meer dan de moeite waard te zijn!

We overnachten in het grensstadje San Pedro de Atacama. En heel charmant stadje maar wel veel duurder dan we gewoon zijn.

Dag 4:

We beginnen aan onze terugreis tot La Paz. Eerst met de bus terug tot Bolivia. Dan met de jeep 7u door de woestijn rijden tot Uyuni. Even 8 uur wachten op de trein van 2u ´s nachts. Om dan met die trein om 9u ´s morgens in Oruro aan te komen. En als laatste 4u op de bus tot in La Paz.

We nemen 2 dagen vakantie in La Paz = lekker shoppen, wat rondwandelen, internetten, goed gaan eten,... en we boeken nog even een dagje ijsklimmen op een gletsjer in de buurt. Vertrek is gepland voor morgenochtend.

Overmorgen nemen we de bus naar Puno - Peru. Dat is de uitvalsbasis voor ons bezoek aan het Titicacameer.

Hasta luego!

Salkantay - Machu Picchu

Olà amigos!

We hebben het overleefd!!!
Een 5 daagse trektocht door berg en dal rond de Salkantay-berg.

Dag 1 (Mollepata 2800m - Soraypampa 3700m):

Kei heet, direct zwaar klimmen, heel veel stoffige wegjes en ´s nachts ijskoud. Gelukkig werd een deel van de bagage, gedurende heel de tocht, gedragen door ezels en paarden en kregen we 3 maal per dag lekker eten voorgeschoteld voor de hele groep (12 Pers.).









Dag 2 (Soraypampa 3700m -SalkantayPass 4600m - Collpapampa 2800):

De hoogte en de wolken waar we door moeten zorgen voor de nodige afkoeling op de zwaarste dag van de hike. Maar het uitzicht is adembenemend! Het behalen van de hoogtst top van onze trip (4600m) geeft voor iedereen in de groep een zalig gevoel. In de namiddag zakken we terug tot op de hoogte waar het regenwoud begint. Veel groen en bloemen, massa´s kolibri´s,... maar helaas ook muggen!

Bij aankomst op het tentenkamp begint het tropisch te regenen. Er zit niets anders op dan greppeltjes te graven rond te tenten en hopen dat we droog liggen... Iedereen heeft een redelijke nacht gehad.

Dag 3 (Collpapampa 2800- La Playa):

Prachtige wandeling door de jungle, tegen de flanken van de stijle Andesbergen. Met als afsluiter... de hotspring van Santa Teresa. Zalig relaxen en weer 20 nieuwe muggenbeten erbij :). ´s Avonds trekken we met de groep naar de plaatselijke discotheek. Pisco sour en de nodige flessen bier... mmmmm.








Dag 4 (La Playa - Aguas Calientes):

Auch... misschien was de pisco sour er te veel aan. Vandaag 6 uur stappen. Het is weer snikheet en nog meer muggen. Iedereen is nogal stil en de tocht verloopt moeizaam. De 2de helft lopen we op het treinspoor tot aan de eindbestemming. De trein toetert vaak zodat we tijdig aan de kant kunnen springen.

Eénmaal aangekomen in het stadje Aguas Calientes, krijgen we een kamer in een hostel met een warme douche en een zacht bed... heerlijk na 4 dagen stappen!



Dag 5 ( Aguas Calientes - Machu Picchu):

We staan om 4 uur op om de eerste bus naar Machu Picchu te kunnen nemen. We zijn gelukkige één van de eerste 400 personen, wat wil zeggen dat we de Waynapicchu mogen beklimmen. Vanop deze berg heb je een immens overzicht over Machu Picchu en omliggende bergen.
Maar Laura kan spijtig genoeg niet mee als gevolg van pijnlijke enkels.
Dit is niet voor niks één van de 7 wereldwonderen!!!
Tegen de avond nemen we de trein en bus terug naar Cuzco.

Vandaag (woensdag 1 oktober) boeken we een goedkope vlucht naar La Paz - Bolivië. Morgenvroeg vertrekken we om 9u en een uur later landen we al.